Κική Δημουλά ~ Η λιποταξία της Χιονάτης

Έτσι

χωρίς ποτέ να μου διαβάσεις παραμύθια

όπως χωρίς σε μεγαλώσανε και σένα

σπαρτιάτικα 

ενώ καλοπερνούν τα ψέματα

και ψέμα ότι τρέφονται με μέλανα ζωμό.

Τρέφονται με τις ανάγκες μας

ανώτερες κι από βασιλικό πολτό.

Σε νυχτωμένο δάσος σε άφησε ο ποιός

και συ δεν ρώτησες ποτέ κανένα παραμύθι

πώς να διαφύγεις και από που.

Και μόνο φόβοι

δίνανε στους φόβους σου κουράγιο.

Εκεί 

αμετακίνητη να μένεις

στου ανέμου τα μουγκρίσματα

τη νύχτα όσο ξέσκιζε 

των δέντρων τα κλαδιά

τα ώτα και τα χρόνια.

Έτσι ακριβώς μεγάλωσες και μένα

σπαρτιάτικα 

με νυχτωμένου δάσους

τον μέλανα ζωμό.

Δε μ΄έστειλες ποτέ σε παραμύθι

να διαφύγω από που.

Κι εγώ όπως εσύ 

ποτέ δε διανοήθηκα

σπιτάκι φωτισμένο στο βάθος να διακρίνω

ποτέ δεν μπήκα στης Χιονάτης τη δανεική οδό

δε χώθηκα ποτέ σε ξένη σούπα

να κοιμηθώ

ούτε ξεπαγιασμένη καταβρόχθισα

μικρόσωμο κρεβάτι με νάνους σκεπασμένο

για να κρατιέται ζεστουλό.

Μάνα, λες να είναι

κληρονομική η πραγματικότης;

Κική Δημουλά 
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 6 Ιουνίου του 1931.
Διακεκριμένη και πολυβραβευμένη ποιήτρια της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς, με μεγάλη απήχηση στο αναγνωστικό κοινό.

 Τα θέματα που κυριαρχούν στα ποιήματά της είναι η απουσία, η φθορά, η απώλεια, η μοναξιά και ο χρόνος. Στοιχεία της γραφής της είναι ο γοργός και αιχμηρός στίχος, ο ειρωνικός τόνος με τη χρήση των λέξεων της καθαρεύουσας, της τεχνολογίας, της αργκό ή και νεολογισμών, η φιλοπαίγμων διάθεση με την παράθεση αντίθετων ή ομόηχων λέξεων, η ηθελημένη αμέλεια στη σύνταξη και οι επαναλήψεις.

Κική Δημουλά - Εκρηκτικό πόρισμα

 Κυνηγέ,

υποπτεύομαι γιατί σκοτώνεις τα πουλιά.

Τα απωθημένα σου φτερά εκδικείσαι.

Λυτρώσου.

Όλων μας σχεδόν τα πετάγματα

κάποια τα βρήκε αζύγιαστη

ή ζυγιασμένη σφαίρα.

Είτε σκάρτο νερουλό ήτανε το Ικάριο

κερί

είτε γιατί ο ήλιος είναι συνεργάσιμος

μονάχα με τη δύση του

είτε γιατί κατά την απογείωση εξερράγη

εκρηκτικός αντίπαλος.

Υπολόγισε τώρα τι φτερά ταπείνωσε

ενός κλουβιού το ύψος ότι τάχα

κελαηδούσαν γήινα καθημερινά

λες και η ανάγκη υπέργεια να κελαηδήσεις 

δεν είναι γήινη δεν είναι καθημερινή.

Μνημονεύω χώρια, με ευλάβεια προσευχετική

τα αυτοκτόνα εκείνα πετάγματα

με σφαίρα που κρυφά τους επρομήθευσε

του ακατανόητου η μεγάλη γενναιότης

δεδικαίωται:

η νεκροψία όλης αυτής της καντεμιάς

έδειξε πως τα μόνα καλότυχα φτερά

τα είχε η ματαιότης.

Ηρέμησε λοιπόν.

Έχω κι εγώ ένα σωρό απωθημένους ουρανούς

μα δε σκοτώνω άστρα.

Και αν καμιά φορά από μανία αδέσποτη συμβεί

κάποιο να σημαδέψω

το πολύ να κλείσω τον τραυματία κελαηδισμό του

σ' ένα κλουβάκι στοίχου φευγαλέο.

Κική Δημουλά 
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 6 Ιουνίου του 1931.
Διακεκριμένη και πολυβραβευμένη ποιήτρια της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς, με μεγάλη απήχηση στο αναγνωστικό κοινό.

 Τα θέματα που κυριαρχούν στα ποιήματά της είναι η απουσία, η φθορά, η απώλεια, η μοναξιά και ο χρόνος. Στοιχεία της γραφής της είναι ο γοργός και αιχμηρός στίχος, ο ειρωνικός τόνος με τη χρήση των λέξεων της καθαρεύουσας, της τεχνολογίας, της αργκό ή και νεολογισμών, η φιλοπαίγμων διάθεση με την παράθεση αντίθετων ή ομόηχων λέξεων, η ηθελημένη αμέλεια στη σύνταξη και οι επαναλήψεις.

Κική Δημουλά ~ ΤΟ ΡΕΜΑΛΙ

Καταζητούμαι;

Διέρρηξα το βίο μου.

Τι να έκανα

Μόνο με τα ξένα δεν τα έβγαζα πέρα

Είχα βλέπεις να τρέφω

εκείνο το ρεμάλι τον ψυχισμό.

Και τι βρήκα

ένα δυό πρωϊνά, από λίγο το καθένα

σε φλυτζανάκι του καφέ να φανταστείς

δυό τρία απογεύματα μέσα

στο βιαστικό φέρετρό τους

και σε ταπεράκι

αδιάβαστη, χωρίς ψαλμό χωρίς Θεό

η τέφρα μιας ματαιωμένης εκδρομής

σε κείνο το μαγευτικό ερημονήσι

μιας κοντινής υπόσχεσής σου.

Αυτά και ποιό το κέρδος;

Μόλις τα είδε ο κλεπταποδόχος

είπε

Τέτοια συνηθισμένα πράγματα

δεν αγοράζω.

Κική Δημουλά 

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 6 Ιουνίου του 1931.

Διακεκριμένη και πολυβραβευμένη ποιήτρια της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς, με μεγάλη απήχηση στο αναγνωστικό κοινό.

 Τα θέματα που κυριαρχούν στα ποιήματά της είναι η απουσία, η φθορά, η απώλεια, η μοναξιά και ο χρόνος. Στοιχεία της γραφής της είναι ο γοργός και αιχμηρός στίχος, ο ειρωνικός τόνος με τη χρήση των λέξεων της καθαρεύουσας, της τεχνολογίας, της αργκό ή και νεολογισμών, η φιλοπαίγμων διάθεση με την παράθεση αντίθετων ή ομόηχων λέξεων, η ηθελημένη αμέλεια στη σύνταξη και οι επαναλήψεις.

Κική Δημουλά ~ "Αγγελίες"

Κική Δημουλά

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 6 Ιουνίου του 1931.

Διακεκριμένη και πολυβραβευμένη ποιήτρια της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς, με μεγάλη απήχηση στο αναγνωστικό κοινό.

 Τα θέματα που κυριαρχούν στα ποιήματά της είναι η απουσία, η φθορά, η απώλεια, η μοναξιά και ο χρόνος. Στοιχεία της γραφής της είναι ο γοργός και αιχμηρός στίχος, ο ειρωνικός τόνος με τη χρήση των λέξεων της καθαρεύουσας, της τεχνολογίας, της αργκό ή και νεολογισμών, η φιλοπαίγμων διάθεση με την παράθεση αντίθετων ή ομόηχων λέξεων, η ηθελημένη αμέλεια στη σύνταξη και οι επαναλήψεις.

 ΑΓΓΕΛΙΕΣ

Διατίθεται ἀπόγνωσις
εἰς ἀρίστην κατάστασιν,
καὶ εὐρύχωρον ἀδιέξοδον.
Σὲ τιμὲς εὐκαιρίας.

Ἀνεκμετάλλευτον καὶ εὔκαρπον
ἔδαφος πωλεῖται
ἐλλείψει τύχης καὶ διαθέσεως.

Καὶ χρόνος
ἀμεταχείριστος ἐντελῶς.

Πληροφορίαι: Ἀδιέξοδον
Ὥρα: Πᾶσα.