Jane Eyre 1997 μια σχεδόν άγνωστη ταινία

  

Jane Eyre 1997, τηλεταινία παραγωγής  του A&E Networks και του London Weekend Television (LWT)

Προβλήθηκε ένα χρόνο μετά την πολυδιαφημισμένη Jane Eyre (1996) του Φράγκο Τζεφιρέλι  και γιαυτό πέρασε απαρατήρητη.

Την ανακάλυψα τυχαία και ενώ στην αρχή μου φάνηκε αρκετά τραχύς ο Ιρλανδός Ciarán Hinds για τον ρόλο του Ρότζεστερ , στην συνέχεια με κέρδισε σε μεγάλο βαθμό.

Η  Samantha Morton μου άρεσε από τα πρώτα  λεπτά στο ρόλο της Τζέιν. 

Έχει αρκετές διαφοροποιήσεις από το κείμενο της Bronte αλλά είναι πολύ ωραία δεμένη σαν σύνολο.
Η Τζέιν αφηγείται σε αρκετές σκηνές και εκφράζει τις σκέψεις της όταν παρακολουθεί κάτι και με τον τρόπο αυτό μας θυμίζει τον αφηγηματικό τρόπο του βιβλίου.
 Μιά πολύ ωραία σκηνή που δεν υπάρχει στο βιβλίο είναι όταν η Τζέιν δέχεται την πρόταση γάμου και αρχίζουν να περνούν περισσότερο χρόνο μαζί σαν ζευγάρι πλέον. Ο Ρότζεστερ της κάνει δώρο ένα γυάλινο μουσικό κουτί που μέσα του χορεύει ένα ζευγάρι. Η Τζέιν διστάζει να χαρεί και προσπαθεί να κρύψει το θαυμασμό της. Αυτός την παρακινεί να εκφράσει τη χαρά της και να πιστέψει επιτέλους πως της αξίζουν όλα τα όμορφα που υπάρχουν και ακόμη περισσότερα. Την αγκαλιάζει και αρχίζει να την περιστρέφει χορεύοντας στο ρυθμό της μουσικής.

   

Μου άρεσε πολύ  η υποδοχή της Τζέιν μετά το ταξίδι στη θεία της ( δεν δείχνει καμία σκηνή από αυτό το ταξίδι) Την περιμένει ανεβασμένος σε ένα φράχτη και την μαλώνει  για την αγωνία που τον έκανε να περάσει όσο έλλειπε με χιουμοριστικό τρόπο.  
Της λέει: "Υπάρχει εδώ μια γκουβερνάντα που θέλω να μου εξηγήσει το φαινόμενο της εβδομάδας που έχει εικοσιοκτώ ημέρες..."
και μετά από λίγο  συνεχίζει.:" ούτε ένα μικρό γράμμα δε μου έστειλες. Η κ. Φέρφαξ είχε γράμμα ... η Σόφι είχε γράμμα ...είμαι σίγουρος πως και ο Πάιλοτ είχε  γράμμα...αλλά εγώ τίποτα! "

Υπάρχει όμως και μία σκηνή που είναι στο βιβλίο αλλά δεν την είδα σε άλλη ταινία Jane Eyre (νομίζω της έχω δει όλες!) 

Είναι μετά τον τραυματισμό  του κ. Μέισον και τους βρίσκει το πρωί μέχρι να έρθει ο γιατρός.

Μόλις φεύγει ο γιατρός με τον τραυματία , ο Ρότζεστερ  προτείνει ένα περίπατο στην Τζέιν, για να αναπνεύσουν καθαρό αέρα  και βλέπουν την ανατολή. 

Στην ταινία της λέει : "Κοίτα! ανατέλλει! Συγνώμη που σε έφερα μέχρι εδώ, αλλά μου έλειψαν οι συζητήσεις μας..."  και την προτρέπει να καθίσει δίπλα του αρχίζοντας μία συζήτηση που στις περισσότερες ταινίες την τοποθετούν λίγο πριν την πρόταση γάμου...

Στο βιβλίο  της λέει: " Τώρα μικρή μου φίλη, ενώ ο ήλιος πίνει την δροσιά, ενώ τα λουλούδια αυτού του παλιού κήπου ξυπνάνε και τεντώνονται, και τα πουλιά  φέρνουν στα μικρά τους πρωινό από τους αγρούς τριγύρω, και οι μέλισσες αρχίζουν την πρώτη βάρδια της ημέρας, εγώ θα σου εκθέσω μια υποθετική περίπτωση κι εσύ θα προσπαθήσεις να την κρίνεις σαν να ήταν δική σου, Αλλά πρώτα θέλω να με κοιτάξεις στα μάτια και να μου πεις ότι νιώθεις άνετα και ότι δεν φοβάσαι ότι κάνω λάθος που σε κρατώ εδώ ή ότι κάνεις εσύ λάθος που μένεις..." 

Η επιστροφής της Τζέιν στο τέλος είναι πολύ συγκινητική...

Αν θέλετε μια πιστή μεταφορά του βιβλίου, μη δείτε την ταινία...

Σε αυτό το βίντεο έχω συγκεντρώσει αγαπημένες σκηνές  και τις έντυσα με την μουσική του  Ernesto Cortazar " Beethoven's Silence"...